جزئیات اجرایی سقف کاذب یکپارچه

جزئیات اجرایی سقف کاذب یکپارچه

روش اجرا

اجراي زیرسازي

قبل از اجراي زيرسازي، بايد فاصله آويزها، فاصله سازه هاي باربر و فاصله سازه هاي پنل خور بر اساس نوع پوشش كاری، رده وزني سقف كاذب و نوع مقاومت در برابر حريق )در صورت اجراي ساختارهاي داراي كد حريق(   استخراج مي شود.

اجراي زیرسازي D112a.ir

اجرای سازه تراز

به وسیله ريسمان رنگ اش، خط تراز سقف كاذب بر روي ديوار پیراموني مشخص مي شود. سازه تراز در محل خود به وسیله عامل اتصال مناسب و در فواصل معین به ديوار زمینه متصل می گردد. توجه شود كه در كلیه ساختارهای سقف كاذب يكپارچه، سازه تراز به دو صورت قابل اجرا است؛

باربر و غیر باربر.

نكات فنی

• فاصله اولین عامل اتصال از انتهاي سازه تراز نبايد از 10 سانتيمتر بیشتر باشد.


• برای اتصال سازه تراز به ديوار خشک می توان از پیچ TN يا FN استفاده نمود (پیچ ها به استادها متصل می گردند). در صورتی كه زيرسازی در محل اتصال وجود نداشته باشد، می توان قبل از پنل گذاری، يک نوار تسمه فولادی گالوانیزه به عرض 100 و ضخامت 0.6 میلی متر را به صورت سراسری در تراز مورد نظر به وسیله پانچ يا پرچ بر روی استادها اجرا نمود تا زيرسازی در تمام نقاط در تراز سقف ايجاد گردد.


• درصورت بنايي بودن ديوار پیراموني، سازه تراز پس از نازک كاري و بر روي پوشش نهايي گچ ديوار اجرا مي شود. همچنین، بايد نوار چسب جداكننده در حد فاصل سازه تراز و ديوار قرار گیرد. درصورت نیاز به ايجاد خط سايه در فصل مشترک ديوار و سقف (به ويژه در ديوار هاي با پوشش كاشي يا سنگ) می توان پنل را با فاصله از ديوار اجرا نمود و لبه آن را به وسیله جی بید پوشش داد. در اين صورت استفاده از نوار چسب جداكننده لازم نخواهد بود. برای اتصال نبشی به ديوار بنايی استفاده از پیچ درایوال مجاز نمی باشد.


• در لبه هاي باربر، نشیم نگاه ساز ههای پنل خور يا باربر بر روی بال سازه تراز بايد حداقل 20 میليمتر باشد.


• در لبه هاي غیر باربر، حداكثر كنسول در سازه CD60 15 سانتیمتر، در سازه F47 10 سانتی متر و در پنل گچی 10 سانتی متر است.

• در لبه هاي غیر باربر، بكارگیری سازه تراز اختیاري است؛ لیكن نصب آن اجراي سقف را آسان تر می نمايد. در صورت وجود سازه تراز، توصیه می شود صفحات در حاشیه كار به آن پیچ شوند.


• برای باربر نمودن سازه تراز در محل اتصال به ديوار خشک يا حاشیه های باكس در سقف كاذب، استفاده از سازه UD28 با اتصال به سازه های عمودی در  فواصل حداكثر 60 سانتیمتر پیشنهاد می‌گردد.


• نصب سازه تراز در سقف هاي كاذبي كه داراي عملكرد صوتي و يا كد حريق هستند الزامي است )چه در لب ه ای باربر و چه در لبه های غیر باربر(.


• در صورت نیاز به عايق بندی صوتی سقف، قبل از نصب سازه تراز، دو رديف خمیر درزبند بر جان آن اجرا مي شود. عدم رعايت جزئیات اخیر، سهم زيادي در كاهش عملكرد صوتي ساختار خواهد داشت.

اجرای آویزها

به وسیله ريسمان رنگ پاش، محل اجراي آويزها بر روي سقف اصلي مشخص مي شود. با استفاده از عامل اتصال مناسب، آويز به سقف اصلي متصل مي شود. براي اين منظور و بسته به نوع و شرايط سقف اصلي، مي‌توان از مهار چكشي (برای سقف های بتنی) و يا مهارهاي ويژه اعضاي توخالي (برای بلوک هاي سقفي سفالي يا سیماني در سق فهاي تیرچه بلوک) استفاده نمود. فواصل آويزها بر اساس رده وزني سقف كاذب و نوع مقاومت در برابر حريق و از طريق جداول مندرج در انتهای فصل استخراج مي شود. در صورت نیاز به افزايش ارتفاع آويز، از قطعه رابط نانیوس استفاده مي شود.

به منظور اجرای پیچ اولین آويز در فاصله 10 سانتی متری از ديوار، زمینه در سقف های كاذب يكپارچه كه معمولا جای دست مناسبی نداشته يا پیچ كردن بصورت مستقیم توسط دستگاه پیچ زن به راحتی امكان پذير نمی باشد، موارد زير پیشنهاد می‌گردد:

-1 استفاده از كوپلینگ سركج، 2- باربر كردن نبشی تراز و حذف اولین آويز در فاصله 10 سانتی متری، 3- استفاده از ركاب نانیوس، 4- استفاده از آويز تركیبی به همراه بست اتصال كامل تا شده )دوبل( و براكت و پیچ زنی از يک سمت.

نكات فنی

• قبل از اجراي هر گونه آويز، بايد وضعیت سقف اصلي از نظر استحكام بررسي شود (به ويژه در سقف‌هاي تیرچه بلوک و سقف‌هاي بتني). همچنین، براي انتخاب نوع عامل اتصال، بايد از مناسب بودن آن براي سقف اصلي اطمینان حاصل نمود.


• آويزگیري از عناصر تاسیساتي موجود در فضاي پشت سقف كاذب تحت هیچ شرايطي مجاز نبوده و آويزها صرفا بايد به سقف اصلي متصل شوند. عدم رعايت اصول اخیر، می تواند موجب ناپايداري سقف كاذب و يا انتقال ارتعاشات و لرزش ها (ناشی از تاسیسات) و ايجاد ترک در محل درزها شود.


• زماني كه ارتفاع آويزگیری كم است، از براكت جهت اتصال زيرسازي به سقف اصلي استفاده مي شود.

براي اين منظور، براكت توسط عامل اتصال مناسب به سقف اصلي متصل شده و پروفیل هاي باربر توسط دو عدد پیچ LN به براكت متصل مي شوند.

آویز ترکیبي ۱:

اين آويز تركیبي از قطعه اتصال سقفي HT 90 و سازه U50 ساخته مي شود. براي اين منظور، قطعه  HT90 به سقف اصلی متصل شده و سازه    U 50 توسط دو عدد پیچ . LNبه آن متصل مي‌شود. انتهای سازه  U 50 به صورت زبانه بريده می شود  تا بتواند سازه سقفی را در بر بگیرد. سازه سقفی به وسیله دو عدد پیچ LB به سازه U 50.  متصل مي شود.

 

 

آویز ترکیبي ۲:

اين آويز تركیبي از قطعه اتصال سقفي HT90و سازه UH 36 و براكت ساخته مي شود. براي اين منظور، قطعه HT90 به سقف اصلی متصل شده و سازه UH 36 توسط دو عدد پیچ LN به آن متصل مي شود. براي اتصال سازه سقفی به اين  آويز تركیبي، از براكت استفاده مي شود؛ بدين ترتیب كه براكت مانند يک ركاب، سازه سقفی را احاطه كرده و توسط دو عدد پیچ LN به سازه UH 36  متصل شده و سپس سازه سقفی توسط دو عدد پیچ LN به براكت متصل مي شود.

افزایش طول آویز نانیوس

به طور معمول آويز نانیوس شامل 3 جزء اصلی می باشد. قطعه آويز )كه در طول های 100،80،60،40،20  سانتی متری تولید و عرضه می گردد(ركاب و يا چنگک و نهايتاً پین.

در صورت نیاز به اجرای سقف كاذب با ارتفاع بیشتر از 1 متر و حداكثر تا 4 متر بايد به ترتیب زير عمل نمود.

ابتدا قطعه آويز را براساس يكی از طو لهای موجود انتخاب نموده (توجه شود كه در تمامی طول های موجود صرفاً 20 سانتی متر انتهای آويز پانچ شده است و دارای سوراخ تنظیم می باشد). سپس با توجه به طول مورد نیاز، قطعه افزايش طول (اين قطعه 3 متری و تمام پانچ می باشد) برش خورده و به آويز اصلی اضافه می‌گردد. توجه شود قطعه افزايش طول و آويز، توسط دو عدد پین و رابط 10 سانتیمتری به يكديگر متصل می شوند و در نهايت ركاب و يا چنگک توسط پین سوم به قطعه افزايش طول متصل می‌گردد.

افزایش طول سازه های سقفی

سازه هاي سقفی در طول 4 متر تولید مي شوند. براي افزايش طول اين نوع سازه ها، از قطعه اتصال طولي استفاده مي شود.

نكته فنی

• در زمان چیدمان سازه های سقفی توجه شود كه افزايش طول ساز هها به صورت حصیرچین اجرا شود بطوريكه محل افزايش طول سازه ها در يک راستا قرار نگیرد.


• افزايش طول سازه در سقف D112.ir مجاز نمی باشد.

اجرای سازه های باربر

سازه هاي باربر توسط ركاب/ چنگک به آويز متصل مي شوند. با توجه به تراز مورد نظر، ركاب توسط سوزن تنظیم ارتفاع به آويز متصل مي شود. سازه باربر توسط دو عدد پیچ LN به ركاب متصل می شود.

اجرای سازه های پنل خور

سازه هاي پنل خور توسط قطعه اتصال كامل يا قطعه اتصال نیمه، به ساز ههاي باربر متصل مي شوند.

اجراي زیرسازي D112b.ir

روش اجراي زيرسازي در سقف D112b.ir مشابه سقف D112a.ir است؛ با اين تفاوت كه سازه گذاري در يک جهت انجام مي شود.

در اجراي اين نوع سقف بايد توجه نمود كه براي اتصال سازه ها به آويز، از چنگک استفاده می شود؛ زيرا در صورت استفاده از ركاب، اتصال صفحات به زيرسازي به خوبی صورت نمی گیرد. همانگونه كه در ابتدای فصل اشاره شد، اين نوع سقف كاذب با در نظر گرفتن شرايط زير استفاده می شود:

• سطح سقف كاذب كمتر از 50 مترمربع


• دهانه سقف كاذب كمتر از 4 متر


• ارتفاع آويزگیری كمتر از 50 سانتي متر


• سقف كاذب ساده و فاقد شكست

اجراي بازشوها

بازشوهايي نظیر دريچه هاي بازديد، خروجي هاي تهويه و چراغ هاي توكار در سقف هاي كاذب به سادگي اجرا مي شوند. در اجرای بازشوها، موارد زير بايد در نظر گرفته شوند:

• برای ايجاد يک بازشو در سقف كاذب، استفاده از تمهیدات مناسب جهت حفظ استحكام، يكپارچگي و ايستايي ساختار ضروري است. قاعده كلي كار بر اين است كه چنانچه اجرای بازشو موجب قطع سازه های سقفی شود، بايد از سازه هاي كمكي و آويزهاي اضافه براي حفظ يكپارچگي و ايستايي ساختار استفاده نمود.


• جهت نصب ادوات نفوذی نظیر روشنايي هاي سقفي توكار، در نظر گرفتن حداقل فضاي تاسیساتی پشت سقف كاذب براي جاسازي اين ادوات ضروري است.


• چنانچه وزن ادواتی نظیر روشنايي ها از میزان مجاز بیشتر باشد، استفاده از آويزهاي كمكي براي حفظ ايستايي ساختار ضروري خواهد بود. برای دريچه هايی با ابعاد 40*40 سانتي متر و بزرگتر می‌بايست  بطور جداگانه ای ازسقف اصلی آويزگیری صورت پذيرد.


• فاصله (دريچه) سقف كاذب تا ادوات پشت آن (تاسیسات) بايد بیشتر از 3 سانتیمتر باشد.

اجرای اجزای بادبندی

• در مواردي كه ديوار خشک صرفا به سقف كاذب متصل مي شود، اطمینان از استحكام سقف كاذب و نبود حركات جانبي در آن ضروري است. براي جلوگیري از حركات جانبي، بايد اعضاي بادبندي در اجراي زيرسازي سقف كاذب در نظر گرفته شوند. به علاوه، در چنین شرايطي رعايت جزئیات مربوط به عايق كاري صوتي نیز توصیه مي شود.


• در بیمارستان ها، مدارس و ساير ساختما نها با اهیمت زياد، اجرای عناصر بادبندی قويا توصیه می‌گردد.


• براي سقف هاي كاذب با سطوح گسترده و يكنواخت، اجراي عناصر بادبندي جهت مهار حركات جانبي (براي مساحت حداكثر هر 25 مترمربع) توصیه مي گردد.


• عضو بابندی از آويز سیمی به شماره گیج 12 (قطر 2 میل یمتر) باشد.


• حداكثر زاويه اجرای عضو بادبندی 45 درجه باشد.


• محل اجرای عضو بادبندی در محدوده آويزگیری و با فاصله حداكثر 800 میلیمتر از آويز باشد.

نصب لایه عایق 

در صورت نیاز، نصب لايه عايق در فضاي خالي پشت سقف كاذب صورت مي گیرد. اجراي اين لايه بايد به نحوی باشد كه شكاف، درز و يا فاصله خالي بین قطعات عايق وجود نداشته باشد. همچنین، اصول حصیرچینی در نصب لايه عايق بايد رعايت شود.

تذکر

در صورت اجرای لايه عايق، بايد وزن آن را در تعیین رده وزنی سقف كاذب در نظر گرفت. حداكثر وزن مجاز لايه عايق، 5 كیلوگرم بر مترمربع است.

 

نصب صفحات 

• براي دستیابي به حداكثر استحكام در ساختار، بايد پن لها به نحوي نصب شوند كه راستاي طولي آنها (لبه هاي كارخانه اي) عمود بر راستاي سازه هاي پنل خور قرار گیرد. در اين حالت، لبه هاي برش خورده در محل سازه هاي پنل خور قرار می گیرند (به عنوان يک قاعده همیشگي در سقف هاي كاذب، همواره يک سازه بايد لبه برش خورده پنل را پشتیباني نمايد).


• اتصال صفحات گچي به زيرسازي، به وسیله پیچ مخصوص و با استفاده از دستگاه پیچ زن قابل تنظیم صورت مي گیرد. پیچ مورد مصرف براي نصب پنل بايد به نحوي انتخاب شود كه پس از عبور ازلايه‌هاي پوششي، حداقل 10 میليمتر در سازه زيرين نیز نفوذ كند.


• فاصله مجاز اجراي پیچ ها بر روي صفحات گچي، 17 سانتيمتر مي باشد. در ساختارهاي دو لايه، فاصله مجاز اجراي پیچ ها درلايه اول (لايه پوششي زيرين) را مي توان حداكثر تا سه برابر (50سانتيمتر) افزايش داد، مشروط بر اين كه لايه دوم (لايه پوششي نهايي) در همان روز نصب شود. براي پوشش كاری با صفحات با ضخامت 20 میليمتر و بیشتر، اجراي پیچ ها در لايه اول را مي توان حداكثر تا دو برابر ( 30سانتيمتر) افزايش داد.

نكات فنی

• نصب صفحات بايد از وسط سقف آغاز و به حاشیه ها ختم شود. همچنین می توان نصب صفحات را از يک كنج آغاز نموده و در هر دو امتداد طولی و عرضی، به طور همگن پوشش كاری را ادامه داد. عدم رعايت اين اصل موجب ايجاد ترک بر اثر خیز سقف كاذب خواهد شد.


• در كلیه ساختارهاي تک لايه و دو لايه، پنل ها بايد به صورت حصیرچین اجرا شوند. در ساختارهای سقف به جهت كاهش مصرف زيرسازی، فاصله دو درز نبايد كمتر از 50 سانتیمتر باشد (توصیه می‌شود مضربی از عدد 50 باشد). عدم رعايت اصول حصیرچیني و امتداد يافتن درزها در طول يكديگر، موجب تضعیف ساختار و همچنین ايجاد ترک در محل درزها مي شود.


• صفحات گچی را بايد با به كارگیری اتصالات لغزشی (مانند ايجاد اتصال با خط سايه يا ترن فیكس) از عناصری كه جنس آ نها گچ نمی باشد (به ويژه در ستو نها) و همچنین از عناصری كه حرارت زياد تولید می كنند (نظیر روشنايي‌های بزرگ با لامپ های رشته ای) جدا نمود. عدم رعايت جزئیات اخیر، موجب ايجاد ترک در اطراف چنین عناصری می شود.

اجراي درز انقطاع

در سقف هاي پیوسته با وسعت زياد، بايد درز انقطاع ايجاد نمود. به طور معمول براي فواصل حداكثر هر 15 متر در هر يک از امتداد هاي طولي و يا عرضي سقف هاي پیوسته، درز انقطاع در نظر گرفته مي شود. همچنین، در محل هايي كه يک سقف كاذب باريک بر اثر شكست ديوار ايجاد مي شود (نظیر محل تقاطع دو راه رو يا فصل مشترک يک سقف باريک با يک سقف وسیع)، بايد درز انقطاع ايجاد نمود. به طور كلی درزهای انقطاع (كه درز كنترل نیز نامیده می شوند) براي ايجاد هماهنگي میان ساختار سقف كاذب و جابجايي هاي سازه اصلي بنا در نظر گرفته مي شوند. براي اجراي اين گونه درزها، رو شهاي زير در دسترس مي باشد:

• اجراي اتصالات كشويي لغزان در ساختار سقف كاذب؛ كه اغلب در ساختارهای دارای كد حريق مورد استفاده قرار می‌گیرند.


• استفاده از سازه درز انقطاع: طیف گسترده ای از اين نوع سازه ها (به تناسب نوع كاربرد) در بازار وجود دارد. برخی سازه های درز انقطاع به صورت ورق خم شده " V " شكل بوده و برخی به صورت تركیبي از آلومینیوم و لاستیک می‌باشند كه به صورت روكار يا توكار توسط پیچ به ساختار متصل می‌گردند.


• استفاده از نوار لاستیكي ويژه درز انقطاع.

درز انقطاع در ساختارهای دارای کد حریق

در ساختارهای دارای كد حريق، درزهای انقطاع از طريق اجراي اتصالات كشويي لغزان تامین می گردند.

درزگیري و آماده سازي  پس از تكمیل ساختار، درزگیري و آماده سازي سطح پنل ها براي پذيرش پوشش نهايي (نظیر رنگ) انجام مي‌شود.

درز انقطاع در ساختارهای دارای کد حریق

در ساختارهای دارای كد حريق، درزهای انقطاع از طريق اجراي اتصالات كشويي لغزان تامین می گردند.

درزگیري و آماده سازي  پس از تكمیل ساختار، درزگیري و آماده سازي سطح پنل ها براي پذيرش پوشش نهايي (نظیر رنگ) انجام مي‌شود.

تذکر

در اجرای درزهای انقطاع، علاوه بر ايجاد درز درلايه های پوششی بايد به تفكیک زيرسازی ساختار نیز توجه شود.