معرفي سقف کاذب خود ایستا (بدون آویز)

معرفي سقف کاذب خود ایستا (بدون آویز)

معرفي D131.ir سقف کاذب خود ایستا (بدون آویز)


مرور ساختار


زماني كه امكان آويزگیري وجود نداشته باشد، از سقف كاذب خود ايستا استفاده مي شود. به لحاظ اجزای مورد مصرف و نوع ساختار، اين نوع سقف كاذب مشابه ديوار جداكننده بوده با اين تفاوت كه به صورت افقي اجرا مي شود. يک نمونه از كاربردهاي سقف كاذب خود ايستا، در راهرو هتل ها و بیمارستان ها است كه حجم تاسیسات بسیار بالا بوده و آويزگیري امكان پذير نمی‌باشد.


 تشریح مزایا


بدون شک، مهمترين مزيت سقف های كاذب خود ايستا، عدم نیاز به اجرای آويز است. به علاوه، اين ساختار دارای مزايای ديگر سقف های كاذب مانند سرعت، سهولت و دقت بالا در اجرا و مقاومت در برابر زلزله نیز می‌باشد.


اجزای ساختار


اجزای مورد مصرف در سقف كاذب خود ايستا مشابه ديوار جداكننده است.


 


سقف کاذب خود ایستای بدون کد حریق


در زيرسازی اين ساختار از سازه های استاد تک و دوتايی استفاده می شود. برای پوشش كاری می توان از پنل های با ضخامت 12.5، 18 و 12.5*2میلیمتر استفاده نمود  و به كارگیری لايه عايق با وزن حداكثر 5كیلوگرم بر مترمربع مجاز می باشد.


  سقف کاذب خود ایستا با کد حریق 30دقیقه از پایین سقف کاذب


در زيرسازی اين ساختار از سازه های استاد دوتايی استفاده می شود.


در ارتباط با پوشش كاری و اجرای لايه عايق دو امكان وجود دارد:



  • پنل مقاوم در برابر حريق با ضخامت 18 میلی متر و لايه عايق از پشم معدنی نوع G با ضخامت حداقل 40 میلی متر

  • پنل مقاوم در برابر حريق با ضخامت 25 يا 5*2میلی متر، بدون نیاز به اجرای لايه عايق(استفاده از عايق با رده حداقل B2 مجاز می باشد).


سقف کاذب خود ایستا با کد حریق 30دقیقه از پایین و بالای سقف کاذب (تیپ A)


در زيرسازی اين ساختار از سازه های استاد دوتايی استفاده می شود كه بال آن ها توسط نواری از پنل مقاوم در برابر حريق به ضخامت  25میلي متر و به پهنای حداقل 120 میلي متر محافظت می شود. برای پوشش كاری از پنل مقاوم در برابر حريق با ضخامت 18 میلی متر استفاده می شود.


در ارتباط با اجرای لايه عايق، به كارگیری يكی از دو گزينه زير الزامی است:



  • پشم معدنی نوع S با ضخامت حداقل 60 میلیمتر و چگالی حداقل 30 كیلوگرم بر مترمكعب

  • پشم معدنی نوع S با ضخامت حداقل 40 میلیمتر  و چگالی حداقل 40 كیلوگرم بر مترمكعب


 


سقف کاذب خود ایستا با کد حریق 30دقیقه از پایین و بالای سقف کاذب  (تیپ B)


در زيرسازی اين ساختار از سازه های استاد دوتايی استفاده می شود كه بال آن ها توسط نواری از پنل مقاوم در برابر حريق به ضخامت 25 میليمتر و به پهنای حداقل 120 میليمتر محافظت می شود. برای پوشش كاری از پنل مقاوم در برابر حريق با ضخامت 18 میلیمتر استفاده می شود. اجرای لايه عايق در اين ساختار ضرورتی نداشته، لیكن نصب لايه گسترده محافظ از پنل مقاوم در  برابر حریق به ضخامت 12.5 میلی متر الزامی است.


 


روش اجرا


اجراي زیرسازي


قبل از اجراي زيرسازي، بايد نوع و آرايش آن بر اساس دهانه سقف، نوع پوشش كاری، نوع عايق گذاري و نوع مقاومت در برابر حريق (در صورت اجراي ساختارهاي داراي كد حريق) استخراج شود.


نكات فنی



  • در صورتی كه دهانه سقف كاذب از 25 متر کمتر باشد، فواصل عوامل اتصال فوق را می توان دو برابر نمود.

  • فاصله اولین عامل اتصال از انتهاي سازه تراز نبايد از 10 سانتيمتر بیشتر باشد.

  • درصورت بنايي بودن ديوار پیراموني، سازه تراز پس از نازک كاري و بر روي پوشش نهايي گچ ديوار اجرا مي شود. همچنین، بايد نوار چسب جداكننده در حد فاصل سازه تراز و ديوار قرار گیرد.

  • در صورت نیاز به عايق بندی صوتی سقف، قبل از نصب سازه تراز، نوار فوم (يا دو رديف خمیر درزبند) بر جان آن اجرا مي شود. عدم رعايت جزئیات اخیر، سهم زيادي در كاهش عملكرد صوتي ساختار خواهد داشت.


نكات فنی


در صورت نیاز به عايق بندی صوتی سقف، قبل از نصب سازه های سقفی ابتدا و انتهای كار، نوار فوم )يا دو رديف خمیر درزبند( بر روی جان آ نها اجرا مي شود. عدم رعايت جزئیات اخیر، سهم زيادي در كاهش عملكرد صوتي ساختار خواهد داشت. چنانچه اعضاي پیراموني سقف از جنس مصالح توپر باشد (مانند ديوار بنايي) ، سازه‌های سقفی ابتدا و انتهای كار با استفاده از پیچ و رول پلاگ به اعضاي مذكور متصل مي گردند. در صورتي كه اعضاي پیراموني سقف از جنس مصالح مجوف باشد (مانند ديوار خشک)، سازه های سقفی ابتدا و انتهای كار با استفاده از مهارهای ويژه اعضای توخالی (يا پیچ FN درصورت وجود استاد در محل اتصال) به اعضاي مذكور متصل مي گردند.در هر دو حالت فوق الذكر، عوامل اتصال در فواصل حداكثر60 سانتيمتر به اعضاي پیراموني متصل مي شود. توجه شود كه فاصله اولین عامل اتصال از انتهای سازه نبايد از 10سانتيمتر بیشتر باشد.



  • براي سهولت جايگیري سازه های سقفی در سازه تراز، سازه های سقفی را مي توان 5 میلي متر كوتاه تر از دهانه سقف بريد.


 اجرای سازه تراز باربر


به وسیله ريسمان رنگ پاش، خط تراز سقف كاذب بر روي ديوار پیراموني مشخص مي شود. سازه UW/U (به عنوان سازه تراز باربر) در محل خود به وسیله عامل اتصال مناسب و در فواصل معین (به شرح زير) به ديوار زمینه متصل می گردد:



  • در صورتي كه ديوار زمینه بنايي باشد، عامل اتصال مناسب پیچ و رول پلاگ بوده و فاصله عوامل اتصال حداكثر 30 سانتي مترمی باشد.

  • در صورتی که دیوار زمینه خشک باشد، عامل اتصال مناسب دو عدد پیچ FN بوده و فاصله عوامل اتصال حداکثر 60 سانتی متر می باشد.


اجرای سازه های سقفی


سازه های  CW/C (به عنوان سازه باربر) در درون سازه های تراز قرار مي گیرند. نشیمن گاه سازه های باربر روی بال سازه تراز بايد حداقل 30 میلي متر باشد. فاصله اين سازه ها بنا به نوع پوشش كاری مي تواند 50 يا 60 سانتي متر باشد. بسته به عملكرد مورد نظر، ممكن است سازه ها به صورت تک يا دوتايي اجرا شوند.



  • بال های فوقانی سازه های سقفی را بايد به وسیله پیچ LB پرچ ،يا پانچ به بال فوقانی سازه تراز متصل نمود (در صورت نصب نوار محافظ بال در ساختار دارای كد حريق، انجام اين اتصال لازم نخواهد بود).



  • در صورت اجرای سازه های سقفی به صورت دوتايي، جان آن ها بايد توسط پیچ LB و در فواصل حداكثر 75 سانتي متر به يكديگر متصل شوند.


نكته مهم


افزايش طول سازه های سقفی تحت هیچ شرايطی مجاز نمی باشد.


اجراي بازشوها


بازشوهايي نظیر دريچه هاي بازديد، خروجي هاي تهويه و چراغ هاي توكار در سقف هاي كاذب به سادگي اجرا مي شوند.


در اجرای بازشوها، موارد زير بايد در نظر گرفته شوند:



  • برای ايجاد يک بازشو در سقف كاذب، استفاده از تمهیدات مناسب جهت حفظ استحكام، يكپارچگي و ايستايي ساختار ضروري است. قاعده كلي كار بر اين است كه چنانچه اجرای بازشو موجب قطع سازه‌های سقفی شود، بايد از سازه هاي كمكي براي حفظ يكپارچگي و ايستايي ساختار استفاده نمود.

  • جهت نصب ادوات نفوذی نظیر چراغ های سقفي توكار، در نظر گرفتن حداقل فضاي تاسیساتی پشت سقف كاذب براي جاسازي اين ادوات ضروري است.

  • چنانچه وزن ادواتی نظیر چراغ ها از میزان مجاز بیشتر باشد، استفاده از آويزهاي كمكي براي حفظ ايستايي ساختار ضروري خواهد بود.


 نصب لایه عایق


در صورت نیاز، نصب لايه عايق در فضاي خالي پشت سقف كاذب صورت مي گیرد. اجراي اين لايه بايد به نحوی باشد كه شكاف، درز و يا فاصله خالي بین قطعات عايق وجود نداشته باشد. همچنین، اصول حصیرچینی در نصب لايه عايق بايد رعايت شود.


نصب صفحات


در اين بخش صرفا به برخي از اصول نصب صفحات روكش دار گچي اشاره شده است.



  • براي دستیابي به حداكثر استحكام در ساختار، بايد صفحات گچي به نحوي نصب شوند كه راستاي طولي آن ها (لبه هاي كارخانه‌اي)عمود بر راستاي سازه ها قرار گیرد. در اين حالت، همواره لبه هاي برش خورده در محل سازه ها قرار می گیرند.

  • اتصال صفحات گچي به زيرسازي، به وسیله پیچ مخصوص و با استفاده از دستگاه پیچ زن قابل تنظیم صورت مي گیرد. پیچ مورد مصرف براي نصب پنل بايد به نحوي انتخاب شود كه پس از عبور از لايه‌هاي پوششي، حداقل 10 میلي متر در سازه زيرين نیز نفوذ كند.

  • فاصله مجاز اجراي پیچ ها بر روي صفحات گچي 17 سانتي متر مي باشد.در ساختارهاي دو لايه،فاصله مجاز اجراي پیچ ها در لايه اول را مي توان حداكثر تا سه برابر ( 50 سانتي متر) افزايش داد، مشروط بر اين كه لايه دوم (لايه پوششي نهايي) در همان روز نصب شود. براي پوشش كاری با صفحات ضخامت 20 میلي متر و بیشتر، اجراي پی چها در لايه اول را مي توان حداكثر تا دو برابر (30 سانتيمتر) افزايش داد.


نكات فنی



  • نصب صفحات بايد از وسط سقف آغاز و به حاشیه ها ختم شود. همچنین می توان نصب صفحات را از يک كنج آغاز نموده و در هر دو امتداد طولی و عرضی، به طور همگن پوشش كاری را ادامه داد. عدم رعايت جزئیات اخیر موجب ايجاد ترک بر اثر خیز سقف كاذب خواهد شد.

  • در كلیه ساختارهاي تک لايه و چند لايه، پنل ها بايد به صورت حصیرچین اجرا شوند. در ساختارهای سقف به جهت كاهش مصرف زيرسازی، فاصله دو درز نبايد كمتر از50 سانتی متر باشد (توصیه می‌شود مضربی از عدد 50 باشد).

  • عدم رعايت اصول حصیرچیني و امتداد يافتن درزها در طول يكديگر، موجب تضعیف ساختار و همچنین ايجاد ترک در محل درزها مي شود.


تذکر


در صورت اجرای لايه عايق، بايد وزن آن را در تعیین نوع زيرسازی در نظر گرفت. حداكثر وزن مجاز لايه عايق، 5 كیلوگرم بر مترمربع است.



  • در صورت اجرای سازه های سقفی به صورت دوتايي، صفحات بايد به هر دو سازه اتصال يابند (توسط پیچ هايي كه به صورت زيگزاگ اجرا می شوند).

  • در صورت نصب نوار محافظ بال در ساختار دارای كد حريق از بالا، از صفحه گچی مقاوم در برابر حريق به ضخامت 25 میلي متر و به پهنای حداقل 120 میلي متر استفاده می شود. برای نصب نوار مذكور بر روی بال سازه های سقفی، پیچ ها بايد به صورت زيگزاگ و در فواصل 25 سانتي متر اجرا شوند.

  • در صورت نصب لايه گسترده محافظ در ساختار دارای كد حريق از بالا، از صفحه گچی مقاوم در برابر حريق به ضخامت 12.5میلي متر استفاده می شود. برای نصب لايه مذكور نیازی به اتصال پیچی نبوده، لیكن اجراي صفحات بايد به نحوی باشد كه شكاف، درز و يا فاصله خالي میان آن ها و میان صفحات و عناصر پیرامونی وجود نداشته باشد. همچنین، لبه های برش خورده بايد در محل سازه های سقفی قرار گیرند.


اجراي درز انقطاع


در سقف هاي پیوسته با طول زياد، بايد درز انقطاع ايجاد نمود. به طور معمول براي فواصل حداكثر هر 15 متر در امتداد طولي سقف هاي پیوسته، درز انقطاع در نظر گرفته مي شود. همچنین، در محل هايي كه يک سقف كاذب باريک بر اثر شكست ديوار ايجاد مي شود (نظیر محل تقاطع دو راهرو يا فصل مشترک يک سقف باريک با يک سقف وسیع)، بايد درز انقطاع ايجاد نمود. به طور كلی درزهای انقطاع (كه درز كنترل نیز نامیده می شوند) براي ايجاد هماهنگي میان ساختار سقف كاذب و جابجايي هاي سازه اصلي بنا در نظر گرفته مي شوند.



  • صفحات گچی را بايد با به كارگیری اتصالات لغزشی (مانند ايجاد اتصال با خط سايه يا ترن فیكس) از عناصری كه جنس آ نها گچ نمی باشد (به ويژه در ستون ها) و همچنین از عناصری كه حرارت زياد تولید می كنند (نظیر روشنايي های بزرگ با لامپ های رشته ای)، جدا نمود. عدم رعايت جزئیات اخیر، موجب ايجاد ترک در اطراف چنین عناصری می شود.


 تذکر


در اجرای درزهای انقطاع، علاوه بر ايجاد درز در لايه های پوششی بايد به تفكیک زيرسازی ساختار نیز توجه شود.


براي اجراي اين گونه درزها، رو شهاي زير در دسترس مي با شد :



  • اجراي اتصالات كشويي لغزان در ساختار سقف كاذب؛ كه غالباً در ساختارهای دارای كد حريق مورد استفاده قرار می‌گیرند.

  • استفاده از سازه درز انقطاع: طیف گسترده ای از اين نوع سازه ها (به تناسب نوع كاربرد) در بازار وجود دارد. برخی سازه های درز انقطاع به صورت ورق خم شده Vشكل بوده و برخی به صورت تركیبي از آلومینیوم و لاستیک می باشند كه به صورت روكار يا توكار توسط پیچ به ساختار متصل می گردند.

  • استفاده از نوار لاستیكي ويژه درز انقطاع.


درزگیري و آماده سازي


پس از تكمیل ساختار، درزگیري و آماده سازي سطح صفحات براي پذيرش پوشش نهايي )نظیر رنگ( انجام مي شود.


تمهیدات ویژه



  • در صورت نیاز به اجرای سقف های با دهانه بیش از مقادير مجاز مندرج در جداول، می توان از عناصر باربر میانی (مانند شاسی كشی و يا ايجاد كتیبه باربر) استفاده نمود.

  • در محل هايي كه يک سقف كاذب باريک بر اثر شكست ديوار ايجاد مي شود (نظیر محل تقاطع دو راهرو يا فصل مشترک يک سقف باريک با يک سقف وسیع)، با توجه به اجرای درز انقطاع و تفكیک سازه ای ساختار، بايد از عناصر سازه ای كمكی (مانند ايجاد پل با استفاده از مقاطع فولادی) استفاده نمود.


 


نكته مهم


طراحی عناصر سازه ای فوق الذكر بايد توسط مهندس محاسب سازه صورت گیرد.


تذکر


در ساختارهای چند لايه ای كه دارای عملكرد صوتی و يا دارای كد حريق می باشند، درزگیری لايه های زيرين با بتونه درزگیر الزامی است. استفاده از نوار درزگیر برای درزگیری لايه های زيرين ضرورت ندارد.


ضوابط مرتبط با ساختارهای دارای کد حریق


سقف اصلی


در صورتی كه ساختار دارای كد حريق از بالای سقف كاذب باشد، بايد سقف اصلی (سازه ای) نیز دارای كد حريق مشابه باشد.


زیرسازی



  • در كلیه ساختارهاي داراي كد حريق از سازه های سقفی دوتايی استفاده می شود.

  • در ساختارهاي داراي كد حريق از بالاي سقف كاذب، از پوشش های اضافه برای محافظت سازه ها در برابر حريق استفاده می شود.


 تاسیسات



  • نفوذ كابل برق در سقف های كاذب مقاوم در برابر حريق در صورتی مجاز است كه كابل به صورت تک بوده و محل نفوذ آن كاملا توسط ملات گچ (يا مواد مشابه نظیر چسب گچی پنل) پر و مسدود گردد.

  • ادوات نفوذی نظیر چراغ ها و بلندگوهای سقفی توكار بايد به ترتیبی پوشش و محافظت شوند (يا از نوع مقاوم در برابر حريق انتخاب شوند)  كه از محل آ نها منفذی برای عبور آتش ايجاد نشود.

  • برخی مسیرهای تاسیساتی (نظیر داكت های برق، كانال های تهويه و شوت های زباله)، میان طبقات و فضاهای ساختمان ارتباط ايجاد نموده و امكان نفوذ و سرايت آتش را فراهم می نمايند. بنابراين پوشش و محافظت اين گونه مسیرها دارای اهمیت اساسي بوده و در طرح ساختمان بايد در نظر گرفته شود.

  • تاسیسات بايد به نحوی به سقف سازه ای مهار و محافظت گردند كه در طول حريق سقوط نكرده و بار اضافی به سقف كاذب وارد ننمايند.


لایه عایق 



  • لايه عايق بايد به گونه ای اجرا شود كه شكاف، درز و يا فاصله خالی بین قطعات عايق وجود نداشته باشد. همچنین، اصول حصیرچینی در نصب لايه عايق بايد رعايت شود.

  • ضخامت، چگالی و ساير خواص لايه عايق پشم معدنی مصرفي بر اساس كد حريق مورد نظر تعیین می‌شود. در برخی ساختارها، ممكن است از عايق های با مشخصات خاص استفاده شود (به عنوان مثال، دارا بودن دمای ذوب بالاتر از 1000درجه سانتیگراد).


لایه های پوششی


در سقف هايي كه كد حريق در آ نها مطرح است، از صفحات گچي نوع FR يا FM  استفاده مي شود. ضخامت و تعداد لايه های پوششی بر اساس كد حريق مورد نظر تعیین می شود.


درز انقطاع


در ساختارهای دارای كد حريق، درزهای انقطاع از طريق اجراي اتصالات كشويي لغزان تامین می گردند.


بازشوها


در اجرای ساختارهای مقاوم در برابر حريق، يكی از نقاط ضعف مهم، بازشوها می باشند. مواردی نظیر چراغ های توكار، دريچه هاي بازديد،خروجي هاي تهويه، بلندگوهای سقفی و نازل های اطفای حريق بايد با جزئیات ويژه اجرا و در برخی موارد از نوع مقاوم در برابر حريق انتخاب شوند.


سازه های کمكی


در صورتی كه ساختار دارای كد حريق از بالای سقف كاذب باشد، سازه های كمكی بايد توسط ساختار محافظتی با كد مشابه، در برابر حريق محافظت شوند.


درزگیری



  • در ساختارهای دارای كد حريق، درزگیری بسیار حائز اهمیت است. كلیه منافذ و راه های عبور آتش بايد به طور كامل پر شوند، به نحوی كه ساختاری نفوذ ناپذير و يكپارچه حاصل شود (ساختار بايد كاملا آتش بند شود).

  • توجه به درزهای میان صفحات و محل نفوذ پیچ ها اهمیت ويژه داشته و درزها و سر پیچ ها بايد با بتونه درزگیر كاملا پر شوند.

  • در ساختارهای چند لايه، درزگیری لايه های زيرين با بتونه درزگیر الزامی است. استفاده از نوار درزگیر برای درزگیری لايه های زيرين ضرورت ندارد.

  • محل اتصال سقف كاذب به عناصر پیرامونی بايد با بتونه درزگیر كاملا درزگیری شود، به نحوی كه هیچ گونه روزنه ای برای نفوذ حريق وجود نداشته باشد. توجه شود كه نوار فومی (يا خمیر درزبند) كه برای صدابندی به كار می رود، بايد حداقل از نوع B 2 بوده و به ضخامت حداقل 5 میلی متر توسط بتونه درزگیر كاملا پوشانده شود. عدم رعايت جزئیات اخیر، موجب ذوب شدن نوار فوم (يا خمیر درزبند) و باز شدن روزنه ای جهت نفوذ آتش خواهد شد.


گچ پوششی 


در ساختارهای دارای كد حريق، اجرای لايه گچ پوششی ماستیک به ضخامت حداقل 2 میلي متر بر كل سطح صفحات توصیه می‌شود.


بارگذاری


در كلیه ساختارهای دارای كد حريق (به جز در ساختار سقف زير سقف)، اتصال بار به سقف كاذب مجاز نبوده و هر گونه بار فقط بايد به سقف اصلي متصل گردد.


تذکر مهم


ساختارهاي داراي كد حريق داراي ضوابط و جزئیات ويژه هستند؛ لذا براي استفاده از اين نوع ساختارها در پروژه ها، هماهنگي با دايره پشتیباني فني شركت ايران قويا توصیه مي شود.


عناصر پیرامونی



  • در صورتی كه ساختار سقف كاذب دارای كد حريق باشد، عناصری كه سقف به آ نها متصل می شود نیز بايد دارای كد حريق با مقاومت حداقل 30 دقیقه باشند.

  • سطح ديوار پیرامونی (در محل اتصال) بايد كاملا صاف بوده و لايه پوششی سقف بايد كاملا به آن بچسبد و درزگیری شود، به نحوی كه هیچ گونه روزنه ای برای نفوذ حريق وجود نداشته باشد. در صورتی كه سطح ديوار صاف نباشد، بايد با تمهیدات مناسبی اصلاح شود.


ضوابط بارگذاري


در هر مترمربع از سطح سقف كاذب، مي توان بارهاي نقطه اي با وزن حداكثر 5 كیلوگرم را مستقیما به صفحه گچي متصل نمود (توضیح اين كه فاصله مركز ثقل دو عدد بار نقطه ای مجاور بايد از 100 سانتي متر بیشتر باشد). الحاقاتي با وزن بیش از مقدار مذكور بايد با آويزگیري مستقل از سقف كاذب، مستقیما توسط سقف اصلي حمل شوند. براي نصب الحاقات به سقف كاذب، عوامل اتصال متنوعي در دسترس است.


نكته فنی


در صورتی كه الحاقاتي مانند چراغ های سقفی به طورگسترده در سطح سقف كاذب نصب شوند، بايد دهانه مجاز سقف كاذب با در نظر گرفتن بار اضافه تعیین شود.


نكته مهم


تحت هیچ شرايطي نبايد عناصر تاسیساتي موجود در فضاي پشت سقف كاذب، به ساختار سقف كاذب متصل شوند و به آن بار وارد نمايند. چنین عناصری بايد با آويزهاي مستقل به سقف اصلي متصل شوند. عدم رعايت اصول اخیر می تواند موجب ناپايداري سقف كاذب و يا انتقال ارتعاشات و لرزش ها )ناشي از تاسیسات( و ايجاد ترک در محل درزها شود.


 


سقف زیر سقف خود ایستا


زمانیكه به لحاظ اجرايی امكان آويزگیری از سقف اصلی وجود نداشته باشد و الزاماتی نظیر مقاومت در برابر حريق و عايق صوتی بالا و يا طرح های دكوراتیو تواما در يک سقف وجود داشته باشند، پیشنهاد می گردد از ساختار سقف زير سقف خود ايستا استفاده گردد.


 


سقف کاذب یكپارچه D131.ir دارای کد حریق(سقف فوقانی)


نوع سقف كاذب  D131.ir (تیپ A) و نوع پروفیل فلزی CW/UW



  • سقف كاذب خود ايستا بايستی به طور كامل (زيرسازی و لايه گذاری) اجرا شود و حذف يک يا چند المان از اين سقف مجاز نمی باشد.

  • حداکثر عرض مجاز دهانه سقف خود ایستا از اطلاعات عملکردی ساختارها استخراج گردد.


 سقف کاذب یكپارچه با رده وزنی حداکثر 0.15 کیلونیوتن بر متر مربع


نوع سقف كاذب D112a.ir فاقد كد حريق و نوع پروفیل فلزی CD 60



  • عامل اتصال سقف زيرين به سقف فوقانی، پیچ چند منظوره FN می باشد.

  • محل اين اتصال و آويزها دقیقا بايستی منطبق بر سازه های پنل خور سقف فوقانی . irباشد

  • حداكثر وزن كل سقف زيرين به انضمام متعلقات آن، 15 كیلوگرم در هر مترمربع در نظر گرفته شود.


 


در صورت استفاده از پنل های آكوستیک در سقف كاذب زيرين، حداكثر بار مجاز وارده به پنل ها 0.5كیلوگرم و حداكثر بار مجاز وارده به سازه ها 3 كیلوگرم می باشد.

تاریخ درج مقاله : 1399/11/05 - تعداد بازدید : 0